Toen Twitter in 2006 werd opgericht, leek het niet meer dan een speeltje voor internetfanatici. Dat soort speeltjes hadden we vaker gezien. Wie herinnert zich nog Second Life, bijvoorbeeld? Anders dan Second Life is Twitter inmiddels niet meer weg te denken als razendsnel nieuwsmedium én als Pr-instrument. En nu Twitter steeds meer mainstream wordt, komt er langzaam een discussie op gang over de juridische implicaties.

Ook marketeers hebben Twitter gevonden. Het is een ideaal medium om te communiceren met de doelgroep. Bijvoorbeeld door te twitteren over nieuwe producten of over speciale aanbiedingen. Veel Tweets bevatten een link naar YouTube-filmpjes of naar de website van het bedrijf. Mede met behulp van Twitter kreeg een fabrikant van keukenmachines het voor elkaar dat een serie grappige demonstratiefilmpjes met de titel Don’t try this at home 50 miljoen keer bekeken werd. Anders dan nogal eens gedacht wordt, is Twitter niet alleen een push-medium, maar juist ook heel geschikt om één op één te communiceren. Kijk maar eens naar @leuk_van_HEMA, waar actief en snel geantwoord wordt op uiteenlopende vragen van consumenten.

Opmars
In de begintijd van het internet werd regelmatig geschreven dat een wereldwijd fenomeen als internet niet in wetgeving is in te passen. Alles zou dus moeten mogen op internet. Inmiddels weten we wel beter. Wie het internet op gaat, dus ook met een medium als Twitter, heeft zich te houden aan de geldende wetgeving. Ook op internet is het verboden om inbreuk te maken op het merk van een ander. En beledigen of misleiden mag evenmin. Voor de rechter maakt het niet uit via welk medium die inbreuk of die belediging geuit wordt. Veel van de juridische discussies over Twitter zijn oude bekenden. Om te beginnen de Twitternamen. Iedereen mag zelf zijn Twitternaam uitkiezen van maximaal…