Het is een plaag: namaakartikelen. De laatste jaren neemthet aantal nepartikelen in het Europees economischverkeer gestaag toe. Volgens de OESO (Organisatie voor Economische Samenwerking en Ontwikkeling) ligt het ‘marktaandeel’ van de nepartikelen al op 3,3%. En dat is niet alleen in het nadeel van bedrijven, maar ook van consumenten. Optreden tegen namaak is dan ook noodzakelijk. Hoe kunt u dat het beste doen?

Het heeft er alle schijn van dat de EU en het Verenigd Koninkrijk via een harde Brexit van elkaar zullen scheiden. Dat is praktisch gezien een groot probleem, nu haast alle wetgeving en handelwijze binnen de EU sterk geharmoniseerd zijn.

Op 23 oktober 2018 is de Wet bescherming bedrijfsgeheimen (“Wbb”) in werking getreden. Deze wet geeft de houder van een bedrijfsgeheim (extra) mogelijkheden om de ‘lekkers’ van bedrijfsgeheimen direct, efficiënt en voor hun eigen kosten aan te pakken. Goed nieuws als uw bedrijf een aantal nuttige geheimen onder zich heeft. Al moet u om in aanmerking voor bescherming te komen nog wel het een en ander doen.

Op 1 juni 2018 verandert er het een en ander rond de Benelux merkenregistratie. U kunt vanaf die datum onder meer een merk waarvan u vindt dat het eigenlijk geen geldig merk is, nietig laten verklaren bij het Benelux Bureau voor de Intellectuele Eigendom (BBIE). Dit kon u eerder alleen bij de rechter doen. Maar wie is eigenlijk verantwoordelijk voor de beoordeling van een merkinschrijving? En hoe zinnig is het nog om een merk in te schrijven als deze onderuit gehaald kan worden?

Er zit een bepaalde trots in het voeren van uw eigen (familie)naam als naam voor uw bedrijf. En dat is logisch: wie droomt er nu niet van het gloren van de eigen naam op de voorgevel van een indrukwekkend gebouw, op een gigantisch containerschip of in het nieuws? Uit onderzoek blijkt daarnaast dat familienamen betrouwbaar overkomen. Toch is meestal het advies om het niet te doen.

Op de valreep van 2017 deed het Hof van Justitie van de EU uitspraak in de zaak Coty Germany (‘Coty’) tegen Parfümerie Akzente. Een belangrijke uitspraak voor verkopers van luxeproducten. Het hof besloot namelijk dat het verkopers van luxeproducten is toegestaan hun distributeurs te verbieden om de luxeproducten te verkopen op internetplatforms van derden zoals Ebay en Amazon. Het te boek staan als luxemerk levert dus direct voordeel op. Terecht rijst vervolgens de vraag: wanneer is een merk een luxemerk?

Stel, u ontwikkelt een product dat de consument zelf nog moet aanvullen. Een koffiezetapparaat dat werkt op basisvan losse koffiecups of een printer waarbij de consument cartridges zelf vervangt. Uiteraard biedt u die aanvullingen te koop aan. Wanneer er een partij verschijnt die vullingen voor uw apparaat goedkoper levert dan uzelf, daalt uw omzet fors. Gelukkig zegt één van uw software-ontwikkelaars dat hij uw apparaat via een update zo kan aanpassen dat het alle vullingen van concurrenten weigert. Effectief, maar mag het ook?

Voor het Tijdschrift voor Internetrecht schreven Fulco Blokhuis en Ron Lamme een noot onder het arrest Tele2 Sverige AB v Post- och telestyrelsen van het Hof van Justitie van de Europese Unie, waarin het hof een streep zette door de algemene bewaarplicht van persoonsgegevens.

Er is wereldwijd verontwaardigd gereageerd op de praktijken van Cambridge Analytica. Via publicaties in Vice en The Guardian werd duidelijk hoe big data en zeer persoonlijke profielen van kiezers bij politieke campagnes worden ingezet op een manier die tot dusver onbekend was bij het grote publiek.